Het bestuur van de Société Pim Mulier heeft zich versterkt met Rob van Wassem. Zowel binnen de Société als binnen de Haarlemse sportwereld is Van Wassem zeker geen onbekende. Zo komt hij al jaren naar activiteiten als de Pim Mulier-lezing en de sportclinics, namens voetbalclub HFC EDO waar Van Wassem al zo’n 50 jaar aan verbonden is.
Eén van de Pim Mulier-lezingen die de Société organiseerde had zelfs verstrekkende gevolgen voor Rob van Wassem én voor ‘zijn’ EDO. In 2012 was Johan Wakkie algemeen directeur van de Koninklijke Nederlandse Hockey Bond, de spreker. Wakkie vertelde onder meer over de groeiende belangstelling voor hockey bij jongeren en over de tekorten en wachtlijsten die dat met zich meebracht. Bij EDO was juist (veld)capaciteit over en tijdens de nazit werd al snel een plan gevormd om een hockeytak bij EDO op te starten.
Weerstand en wachtlijsten
‘Alles stond in de startblokken’, blikt Van Wassem terug. ‘We hadden de organisatie opgezet, trainers geworven, de ledenadministratie in de steigers en het belangrijkste: zeker 100 kinderen die zich hadden aangemeld. Toen ging Wakkie weg bij de hockeybond en kregen we te maken met weerstand van andere verenigingen uit Haarlem en Spaarndam. Terwijl die zelf kampten met enorme wachtlijsten! De bond haakte toen af en zo is het ondanks meerdere pogingen om daarover in gesprek te gaan tot twee keer toe afgeketst. Dat was echt een enorme teleurstelling, vooral omdat we dus al zoveel kinderen aan het sporten en bewegen hadden gekregen.’
De ervaring deed echter niets af aan Van Wassems liefde voor een uiteenlopend aantal sporten, waarbij hij zelf aan wielrennen doet. En aan voetballen dus, al had het maar weinig gespeeld of Rob en zijn jongere broer Peter hadden bij buurman HFC Haarlem gespeeld: ‘Toen wij tieners waren, verhuisde ons gezin van Den Haag naar Haarlem. Mijn vader wilde ons bij HFC Haarlem aanmelden. Hij werkte echter bij schoenwinkel Van Haren en daar had hij een verkoopster die softbalde bij EDO. Zij had een grondige hekel aan Haarlem en zei: “Als ze daar gaan voetballen, ben ik hier weg!”. Met de rivaliteit die destijds tussen die clubs speelde hadden wij niks, maar het is toch EDO geworden, hahaha.’
‘En ik houd helemaal niet van koppen’
‘Als voetballer ben ik tot het 4e elftal gekomen en heb ik een keer tegen het 3e aangeschurkt, maar dat was het dan ook wel. In de jeugd speelde ik meestal wel in de eerste selectie. Ooit heb ik het winnende doelpunt gemaakt in een wedstrijd tegen Haarlem, in de allerlaatste minuut. Met een kopbal nota bene, en ik houd helemaal niet van koppen. Daardoor promoveerde EDO naar de interregionale jeugd en Haarlem niet. Geloof het of niet, maar daar word ik nóg wel eens op aangesproken. Een jaar of vijf geleden liep ik een knieblessure op, toen ben ik gestopt met wedstrijden spelen. Op donderdagavond doe ik nog wel mee met de trainingen en dat gaat er behoorlijk fanatiek aan toe kan ik je zeggen. Buiten het veld heb ik bij EDO zo ongeveer alles gedaan van oude kranten ophalen tot en met bestuurslid, wat ik in totaal 18 jaar in verschillende functies ben geweest.’
Vrijwel zijn hele werkzame leven is Van Wassem actief geweest in de ondergrondse infra, de laatste vijf jaar bij A. Hak in Amsterdam. Daar was hij ook betrokken bij de pilot van de Amsterdamse “Citydeal” om de wijk “De Gentiaan” gasloos te maken en op het warmtenet aan te sluiten. Hij is inmiddels bij A. Hak gestopt maar is nog zijdelings betrokken bij de “Citydeal”. Zijn (bestuurlijke) ervaring gaat hij nu inzetten voor de Société. ‘Wat de Société doet vind ik erg mooi: jonge sporters stimuleren en bijstaan in hun Olympische droom en tegelijkertijd het eren van onze sporthelden. Ik moet zeggen dat ik me nog wel een beetje moet inlezen hoor, zowel in de lopende zaken als in de historie, want soms hoor ik namen voorbij komen die me echt niets zeggen. Dat geldt met name voor mensen die worden voorgedragen van de eregalerij. Laatst hadden we het over een Haarlemse zeiler die ooit tweede was geworden op de Olympische Spelen. Alleen bleken er dat jaar maar twee deelnemers te zijn, hahaha!’
Even blijven hangen
‘In de basis ben ik fan van alle sporten, maar met name teamsporten spreken me erg aan. Dan leer je dingen samen doen. Het sociale aspect vind ik heel belangrijk, na de wedstrijd even blijven hangen, even wat drinken met elkaar. 95% van onze vrienden komt ook uit de sportwereld. Ook binnen de Société vind ik juist dat aspect heel belangrijk: vanuit een gezellige en vriendschappelijke sfeer samen de schouders eronder zetten. Ik hoop dat ik vanuit die werkwijze een bescheiden bijdrage kan leveren aan de Haarlemse sport.’
